Overzicht van het meest recente nieuws en evenementen over kwaliteit van waterlopen.
Na een bedrijfsbrand op woensdag 25 november in Ieper, liep er bluswater in de Zwaanhofbeek. Het zuurstofniveau in het water daalde en er werd een hogere geleidbaarheid vastgesteld, maar de meetwaarden bleven onder de kritische alarmgrenzen. De impact op het Kanaal Ieper-IJzer blijft beperkt.
De VMM meet al 30 jaar de waterkwaliteit in Vlaanderen. Begin de jaren ’90 was de waterkwaliteit van heel wat waterlopen ronduit slecht door verschillende factoren. Er was ook nog veel werk voor de boeg om burgers, bedrijven en landbouwers bewust te maken van hun impact. 30 jaar later mogen we zeggen dat de kwaliteit er sterk op vooruit is gegaan maar dat er nog heel wat bijkomende inspanningen nodig zijn. We blikken terug in vogelvlucht.
Om burgers in staat te stellen zelf fosfaat in de lokale waterlopen te meten, werd binnen het Europese Sullied Sediments project de ‘RiverDipp app’ ontwikkeld. Daarbij kunnen vrijwilligers, de zogenaamde ‘RiverDippers’ met behulp van hun smartphone en PADs zelf stalen nemen en de resultaten doorsturen.
Warme en droge omstandigheden brengen de nodige risico’s mee voor de kwaliteit van ons oppervlaktewater. Deze zomermaanden waren medewerkers van de VMM dus overal te vinden, met een extra waakzaam oog. Want elke zomer staan we garant voor de kwaliteit van het water aan de kust en in openbare zwem- en recreatievijvers, maar adviseren we ook bij blauwalgenbloei en nemen we maatregelen als er vissterfte of andere problemen dreigen. Ga maar even mee op pad.
Sinds 2013 groeien er geen water- en oeverplanten meer in de Grote Nete stroomafwaarts het Albertkanaal in Geel. De voorbije jaren onderzochten Universiteit Antwerpen en de Vlaamse Instelling voor Technologisch Onderzoek op vraag van de VMM elk een mogelijke oorzaak: is de wolhandkrab de schuldige? Of toch ecotoxicologische stoffen?
Begin april dit jaar zorgde een dijkbreuk in het Franse Cambrai ervoor dat een grote hoeveelheid vuil in de Schelde terecht kwam. Een ecologische ramp dreigde, ook in Vlaanderen. Het hele visbestand in de Schelde was in gevaar. Met man en macht werd er dagenlang gewerkt en het lukte: een massale vissterfte werd voorkomen. Een hoofdrol in dit verhaal was weggelegd voor de multiparametersondes van de VMM. Maar wat zijn dat? Wat hebben ze precies gedaan?
Tijdens warme en droge zomers komt een blauwalgenbloei wel vaker voor op waterlopen of vijvers. Ook dit jaar zullen we er dus niet aan ontsnappen. Blauwalgen produceren gifstoffen die vrijkomen in het water als ze afsterven. Dat kan voor ernstige milieu- en gezondheidsrisico’s zorgen. Hoe kan je blauwalgen herkennen en wat moet je dan doen?
Sigarettenpeuken, olieachtige substanties en andere producten die we liever niet door onze gootsteen gieten, verdwijnen vaak in de rioolputjes langs de straten. Maar wat veel mensen niet weten, is dat rioolputjes niet noodzakelijk naar een waterzuivering gaan. De vervuiling komt vaak rechtstreeks in de waterlopen terecht, met alle gevolgen van dien voor het waterleven.
Onze waterlopen raken steeds vaker vervuild door kleine plastic korrels of 'nurdles'. Deze dienen als grondstof voor allerlei producten. Bij het laden en lossen gaan er regelmatig kleine of grotere hoeveelheden nurdles verloren die in het milieu kunnen terechtkomen. Eenmaal in het water of op de oever zijn ze heel moeilijk op te ruimen.
Op 14 mei wordt de visdoorgang op de Grote Nete rondom de stuw aan het Malesbroek in Geel in gebruik genomen. De stuw aan het Malesbroek was de eerste barrière op de vismigratieroute vanuit de Zeeschelde. Dankzij deze visdoorgang en de voor volgend jaar 2 geplande bijkomende vispassages wordt vrije vismigratie op de Grote Nete mogelijk tot in Balen.