180 extra rioleringsprojecten in 117 gemeenten
De rioleringsgraad in Vlaanderen moet beter. Die vaststelling deed niet alleen Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir, ook een recente PANO-uitzending op Eén bracht onaanvaardbare situaties voor ons leefmilieu in beeld en de noodzaak aan rioleringsinvesteringen door lokale besturen. De voorbije jaren bleek dat ook Vlaanderen moeite heeft om haar investeringsmiddelen voor rioleringswerken aangewend te krijgen, omdat de lokale besturen hun projecten om uiteenlopende redenen uitstellen.
Demir besloot daarom actie te ondernemen. Ze riep de lokale besturen op om geen uitstelgedrag te vertonen en gaf aan dat zij extra projecten konden indienen om er zo snel mogelijk werk van te maken. Die gemeenten kunnen, conform het subsidiebesluit, 75% subsidie krijgen voor de rioleringskosten.
Aanbesteding en gunning ten laatste eind 2021
Het resultaat van die extra investeringsronde is er nu. Er werden maar liefst 180 rioleringsprojecten ingediend, goed voor 291 miljoen euro aan investeringen. Die kunnen rekenen op financiële steun van de minister. Vlaanderen doet haar deel en investeert 158 miljoen euro mee. Het gaat telkens om projecten waarvoor de aanbesteding en gunning in de loop van 2021 doorgaan en dus in de meeste gevallen sneller zullen plaatsvinden dan oorspronkelijk gepland.
Een goede zaak is dat enkele gemeenten die momenteel een erg lage rioleringsgraad hebben, zich inspannen om extra rioleringsprojecten op te starten. Dat is onder meer het geval in Voeren, Maarkedal, Glabbeek en Tielt-Winge.
De Limburgse gemeenten kunnen rekenen op 58,3 miljoen euro voor 43 projecten in 26 gemeenten, West-Vlaanderen kan rekenen op 42,7 miljoen euro voor 47 projecten, Oost-Vlaanderen op 29,7 miljoen euro voor 46 projecten en Vlaams-Brabant op 14,6 miljoen euro voor 20 projecten. 24 Antwerpse rioleringsprojecten kunnen rekenen op 18,6 miljoen euro steun.
Ook financiering van individuele waterzuivering
Tegelijk keurt Demir ook 50 IBA-projecten, goed voor 122.500 euro aan subsidies. Sommige gebouwen en woningen liggen immers te ver afgelegen om een aansluiting via de riolering te voorzien. Ook in de toekomst zal men hier dus geen riool aanleggen in de straat, omdat de kosten daarvoor onevenredig hoog zijn. Een eigen waterzuivering (IBA) vormt hier de oplossing. Het gaat om 20 in Ieper, 13 in Leuven, 11 in Diest en 6 in Lokeren.
“Onze watervoorraad en waterhuishouding is een hardnekkig historisch probleem waarvan de politiek op veel plaats te laat de ernst heeft ingezien. Pas sinds Vlaanderen 30 jaar geleden zelf bevoegd werd, werd een kentering ingezet. Maar helaas zijn we er nog lang niet. Situaties zoals in de PANO-reportage zijn gewoon slechte dienstverlening van de gemeenten naar hun bewoners toe. Ik begrijp zeer goed dat riolering duur is en dat je in verhouding weinig mensen bereikt, maar als politicus ben je het aan je bewoners en ons milieu verplicht om hier sterk in te investeren. Ik ben dan ook zeer blij dat zoveel lokale besturen bereid zijn de handschoen op te nemen en extra willen investeren hierin. Dat is nodig als we de kwaliteit van ons water willen verbeteren”, besluit Demir.
